Przewlekłe reumatoidalne zapalenie stawów przeważnie nie ma bezpośredniego wpływu na funkcje seksualne człowieka, jednak może negatywnie oddziaływać na nie w pośredni sposób. Kluczem do osiągniecia pełni satysfakcji w sferze stosunków intymnych dla osób chorych na RZS jest przede wszystkim otwartość i szczerość między partnerami, którzy powinni rozmawiać ze sobą o własnych seksualnych potrzebach, uczuciach, preferencjach i doznaniach. Im większą wiedzę o chorobie będzie posiadał nasz życiowy partner, tym mamy większą szansę na stworzenie udanego związku wraz z zadawalającym obie strony współżyciem.
Odpowiednio wysoki stan wiedzy o chorobie obniża stopień niepewności u
partnera, znakiem tego i potencjalnych napięć mogących prowadzić do
ewentualnych sytuacji konfliktowych na tym tle. Wielu chorych na RZS,
zarówno kobiet, jak i mężczyzn, miewa problemy ze swoją seksualnością
w sferze fizycznej z powodu niewłaściwego postrzegania własnej
atrakcyjności, w wyniku działań niepożądanych przyjmowanych leków, jak
i w związku z innymi zaburzeniami o charakterze emocjonalnym, lecz nie
powinny one stanowić dla osób chorych barier nie do pokonania.
Dla rozwiązania tego rodzaju problemów skuteczną może okazać się
szczera rozmowa z partnerem, która daje możliwość przełamania
wszelkich obaw przed podjęciem kontaktów intymnych.
W związku partnerskim skonstruowanym na jednakowo ukierunkowanych, wspólnych dążeniach i takim samym świecie wartości, ciało i seks należą do podstawowych komponentów budujących trwałą więź. Satysfakcjonujące życie seksualne stanowi integralną część bycia człowiekiem, jest zatem szczególnym składnikiem utrwalającym dobrą i rozwijającą nas nawzajem relację. Ma ogromny wpływ na jakość naszego życia i to, jak na siebie patrzymy, więc warto o nie tym bardziej zadbać. Niestety funkcjonowanie z bólem, uczuciem sztywności, przewlekłego zmęczenia, ograniczonej mobilności oraz obniżonej siły często redukuje nasze możliwości i chęci do tego, by czerpać radość z seksu. Należy więc rozmawiać otwarcie z partnerem/ką o pozycjach i technikach, które obojgu osobom mogą dać dużo przyjemności i zmniejszyć tym samym dyskomfort współżycia.
Niezależnie od problemów zdrowotnych, z jakimi przychodzi nam się borykać, nie ma potrzeby rezygnacji z kontaktów seksualnych i odmawiać sobie spełnienia w tym obszarze życia, dlatego nie powinniśmy wycofywać się z poczucia własnej seksualności. Sam fizyczny wymiar uprawiania miłości może mieć charakter terapeutyczny i pozytywnie wpływać na postrzeganie własnej osoby.
Choroby reumatyczne mogą skutkować pewnymi ograniczeniami aktywności seksualnej objawiającymi się1:
W reumatoidalnym zapaleniu stawów nader często współtowarzyszy nam ból. Praktycznie jest on obecny permanentnie, zmieniając jedynie swoją naturę i natężenie. Dlatego warto inicjować kontakt seksualny w czasie, gdy czujemy się najlepiej. Jeśli zaistnieje potrzeba wzięcia tabletki przeciwbólowej, należałoby to zrobić przynajmniej 30 min. przed stosunkiem, żeby zadziałała odpowiednio wcześnie. Jeżeli wzbraniamy się przed kontaktami seksualnymi, to w pierwszej kolejności powinniśmy przedyskutować ze swoim lekarzem prowadzącym dalszy program leczenia, zaś z fizjoterapeutą plan i zakres ćwiczeń. Powinniśmy upewnić się, czy nie należałoby znów poddać się wytężonej rehabilitacji. Możemy także próbować zmniejszyć ból tradycyjnymi, domowymi sposobami stosując na chore stawy zimne okłady typu „Hot-Cold Pack” lub zwykłe kompresy. Regularny i dopasowany do naszych możliwości trening zmniejsza także inne objawy choroby, w tym zmęczenie czy uczucie sztywności stawów. Podczas wysiłku fizycznego wydzielają się również substancje zmniejszające ból i poprawiające samopoczucie. Kwestia suchości pochwy dotyczy nie tylko kobiet z problemami reumatycznymi i znalazła już swoje rozwiązanie w postaci żeli lubrykacyjnych. Aby jeszcze bardziej ułatwić sobie drogę do udanego współżycia można również wziąć pod uwagę:
Sama choroba rzadko wpływa na funkcje seksualne, jednak fizyczne jej efekty mogą mocno odbijać się na emocjonalnym charakterze relacji między partnerami. Początkiem do przełamywania barier jest uświadomienie drugiej połowie, co dla osoby chorej jest mało komfortowe, a co przynosi dużą przyjemność. Nie mniej ważne jest, abyśmy pamiętajmy, że chorując nie jesteśmy sami. Jeśli potrzebujemy pomocy, powinniśmy się po nią zgłosić. Psychoterapeuta czy grupy wsparcia (jakich wiele w internecie) mogą pomóc nam zidentyfikować unikalne walory, dostrzec naszą wyjątkowość i indywidualność oraz spojrzeć na siebie z boku z uważną życzliwością. Większa akceptacja siebie oraz świadomość swojego ciała, pozwala dostrzec, jak bardzo możemy być interesujący dla innych ludzi. Są jednak sytuacje, w których wykwalifikowana pomoc jest niezbędna. Nie bójmy się o nią poprosić.
Piśmiennictwo:
Copyright © 2018 NUTROPHARMA Sp. z o.o.